Opis
Kaplica drewniana, w której jest czczona od niepamiętnych czasów łaskami słynąca figura Matki Bożej Niepokalanie Poczętej. Kaplica stoi wśród licznych źródeł wypływających spod otaczających ją wzgórz, w uroczym wąwozie leśnym. Miejsce kultu religijnego powstało na cześć objawienia się Matki Boskiej trójce pastuszków – 12 czerwca 1636 r.
Dwie dziewczynki i jeden chłopiec z rodziny Sadowych, pasło krowy na pastwisku, na południe od wioski nad rzeczką Sołotwą w Słotwinie. Przed południem dzieci zauważyły u podnóża wzgórza, od wschodniej strony doliny wielką jasność, a w tym świetle piękną Panią w białych szatach z niebieską przepaską.
Około 1868 r. postawiono małą kapliczkę z kamienia, która mogła pomieścić kilka osób. Ponieważ kapliczkę wzniesiono na podmokłym gruncie, wymagała ona ciągle remontu. Już w 1871 r. przeprowadzono jej renowację. Około 1890 r. kapliczkę, ze względu na jej bardzo zły stan, całkowicie rozebrano. Na jej miejscu postawiono kaplicę nową, znacznie większą od poprzedniej. Budowę nowej drewnianej kaplicy rozpoczęto w lecie 1896 r. W sąsiedztwie kaplicy istniało samoczynne źródło wody, którą uważano za cudowną. Jej ujęcie przygotowano we wnętrzu kaplicy.
